Wat is troosten?
Geen kind is zo aanwezig als het kind dat wordt gemist
Troosten is niet doen alsof er niets gebeurd is en het overleden kind 'doodzwijgen' om de ouders niet nog meer verdriet en pijn te bezorgen.
Ga een ontmoeting niet uit de weg omdat je niet weet wat je moet zeggen. Ook door de ouders te laten weten dat je geen woorden vindt, geef je te kennen dat het verlies van hun kindje je raakt.
Troosten is niet onmiddellijk de tranen van de ouders willen drogen. Het is niet wegnemen van verdriet of opvrolijken of zorgen voor afleiding.
En je huilt omdat in je tranen je liefde ligt
Troosten is er zijn, is het reiken van een hand. Het is het bieden van tijd en ruimte om het verdriet en de pijn toe te laten in plaats van toe te dekken. Het is luisteren naar het verhaal van de ouders, het verhaal van hun kind.
Troosten is het erkennen van de gevoelens van de ouders.
Het is de leegte leeg laten zijn en in die leegte tot een verbondenheid komen met de werkelijkheid.
Het is aftasten en de ouders de kans geven zich te voelen zoals ze zich op dat moment voelen.
Iemand nabij zijn in een bepaald gevoel kan pas als je dat gevoel bij jezelf kunt toelaten.
Hoe ga je zelf om met verlies, verdriet, pijn, boosheid, angst, …?
Als je iemand troost, dan ben je niet alleen maar iemand die geeft. Je ontvangt ook heel veel. Een kostbaar verhaal wordt met je gedeeld.
Troosten kan ook met een kaartje met lieve woorden, met poëzie, met een veelzeggende blik, een warme omhelzing, een tastbaar troostgeschenkje, helpende handen in het huishouden, het aanbieden van een verse maaltijd, het uitnodigen van de ouders bij je thuis voor een etentje, …
Ook na jaren kan een teken van troost bij een belangrijke datum nog heel waardevol zijn.
Tips om te praten met ouders van een overleden baby
Uitnodigen om te praten
Zeg: “Wat gaat er in je om? Hoe voel je je?”
Zeg niet: “Laat maar weten als je wil praten.”
Luisteren
Laat de ouders vertellen en begin niet over eigen verlieservaringen, of die van een buurvrouw of vriendin van een tante. Begin ook niet over wereldproblematieken. Daar hebben ouders niets aan.
Misschien worden er steeds dingen herhaald, dat hoort bij een rouwproces. Laat de ouders voelen dat dit kan.
Respecteer het als ouders niet wensen te praten over het verlies van hun kindje.
Praat ook over andere onderwerpen
De ouders zijn meer dan alleen ouders van een overleden baby.
De moeder is ook een mama die pas bevallen is, met dezelfde kwaaltjes.
Naast het verdriet zijn ouders ook onnoemelijk fier op hun kindje.
Niet oplossen
Zeg nooit: “Het komt allemaal wel goed.” Probeer de situatie niet op te lossen.
Er bestaat geen oplossing.
Vermijd andere kwetsende opmerkingen zoals:
"Jullie zijn nog jong."
"Begin maar snel opnieuw!"
"Het zou toch een zorgenkindje geweest zijn."
"Het is misschien beter zo."
"Je hebt er toch nog eentje."
"Gelukkig heb je je er niet aan kunnen hechten."
"Tijd heelt alle wonden."
Actief hulp aanbieden
Bied zelf hulp aan, wacht niet tot de ouders ernaar vragen.
Zeg niet: “Geef jij maar aan wanneer je me nodig hebt.” Dat werkt niet.
Mensen die hulp nodig hebben vinden het vaak moeilijk om ernaar te vragen.
Timing
De kwaliteit van een gesprek of een bezoek zit niet in de lengte ervan.
Probeer aan te voelen wanneer het voldoende is.
Sorry
Per ongeluk toch iets ‘verkeerds’ gezegd?
Maak het niet te groot en bied je excuses aan.