In 1990 werd Nele, oudste dochter van Katelijne Vuerstaek en Gaston Eysermans, levenloos geboren.
Het ziekenhuis regelde alles opdat Katelijne en Gaston rustig naar huis konden gaan en konden vergeten... Zo voelde toen alvast hun verblijf in het ziekenhuis aan.
Neles ouders konden en wilden niet vergeten... Nele kreeg een afscheidsdienst en een grafje met een steen. Officieel had Nele echter geen naam. 'Levenloos aangegeven', stond er in haar ouders’ trouwboekje.
Bij de vereniging Ouders van een Overleden Kind (OVOK) ontmoetten Katelijne en Gaston toevallig een aantal koppels waarvan hun kind tijdens of vlak na de geboorte was overleden. Hun verhaal was anders dan dat van de andere OVOK-ouders. Zij hadden immers geen verhaal, geen herinneringen aan hun kind. Toen verschillende koppels terug in verwachting waren, ontstond er een hecht contact én groeide de wens om hun ervaring met anderen te delen. Met Lege Handen werd opgericht.

Eind 2012 gaf Katelijne de fakkel door...
20 jaar lang gaf zij samen met vele vrijwilligers vorm en inhoud aan Met Lege Handen.
20 jaar met ups en downs, met doorzetten en opgeven, de draad weer oppikken...
20 jaar mee op weg gaan met ouders op die zware tocht die rouwen is.
20 jaar inleven, meeleven, maar ook loslaten en mensen nieuwe wegen zien inslaan.
20 jaar ijveren, strijden voor een humanisering van de wetgeving met in 1999 eindelijk een wet die het voortaan mogelijk maakte om je doodgeboren kindje  formeel een voornaam te geven. Weliswaar pas vanaf een zwangerschapsduur van 180 dagen.
Katelijne bleef echter verder strijden voor de erkenning van het levenloos geboren kind, voor een verlaging van die 180-dagen-grens, voor een familienaam, voor een inschrijving in het geboorteregister, voor ongehuwde vaders die hun kind wensen te erkennen, voor informatieplicht in de ziekenhuizen, ...
Er is dus nog een lange weg te gaan en ouders blijven zich aanmelden bij Met Lege Handen.

Daarom bouwen we verder met veel zorg!

Dank je wel, Katelijne, voor deze kostbare schat en je jarenlange tomeloze inzet!
Wees gerust, we zullen haar koesteren.

Met Lege Handen kan alleen voort bestaan door de inzet van onze vrijwilligers.  We zijn hen dan ook ontzettend dankbaar!

We willen graag een positieve en hoopvolle boodschap uitdragen. Nooit zullen we de pijn en het verdriet vergeten toen ons kindje pas overleden was. Maar elke dag nog zijn we dankbaar hoe deze kleine mensjes een gids geworden zijn in ons nieuwe leven. Het zijn onze kinderen die ons energie en inspiratie geven om van betekenis te zijn in deze vereniging.

Wil je zelf ook een steentje bijdragen in meer of mindere mate: Helpen bij de herdenkingsviering of familiedag, praatgroepen medewerker, administratieve taken, teksten zoeken voor het Lichtpuntje, enz… of als lid van het kernteam?  Laat ons dan zeker iets weten. We zijn voortdurend op zoek naar helpende handen.

Ons kernteam stelt zich graag even voor:

Annelies

Ik ben de trotse mama van Tibo* (2002), Raf (2003), Pol (2005) en Fien (2009).  Tibo* werd in 2002 doodgeboren. Na een zwangerschap van 6 maanden bleek ons jongetje niet levensvatbaar en werd de bevalling ingeleid.  Zo kwam ik toen bij Met Lege Handen terecht. Ik werd opnieuw zwanger en ook daarin vond ik steun bij lotgenoten.
Raf, Pol en Fien groeien op met een sterrenbroertje en maken ons gezin compleet.  Het zijn fantastische kinderen die vrolijk door het leven stappen.

Sinds een tijdje ben ik voorzitter van de vereniging omdat ik het belangrijk vind dat lotgenoten steun kunnen blijven vinden bij Met Lege Handen, zoals dat ooit voor mij zo belangrijk is geweest.
Ik zorg voor het versturen van de lichtpuntjes en brochures, ga geregeld mijn verhaal vertellen voor verpleegkundigen/hulpverleners en bezorg voor de administratie (met wat hulp van andere vrijwilligers). Ik durf nu zeggen dat ik een gelukkige madam ben, ondanks het verlies van Tibo*. Ik hoop dat jullie ook de steun en (h)erkenning vinden om stap voor stap jullie weg weer te vinden.
Via annelies@metlegehanden.be kan je me bereiken.  Flyers en ons boekje Afscheid nemen kan je bestellen via bestellingen@metlegehanden.be

Delphine

Ik ben Delphine, mama van Lily*, Nina en Moritz. Lily* is geboren op 11 maart 2016. Door problemen tijdens de zwangerschap had zij halverwege de zwangerschap al geen overlevingskansen meer waardoor ze veel te vroeg ter wereld is moeten komen.

Dankzij het ziekenhuis ben ik snel bij Met Lege Handen beland en heb ik er de steun en het begrip gevonden waar ik nood aan had. Mijn verhaal delen met lotgenoten heeft me geholpen in de moeilijkste periodes en me de moed gegeven vooruit te gaan. Toen er een oproep verscheen om versterking voor het team van vrijwilligers van Met Lege Handen heb ik niet getwijfeld en me aangemeld om te helpen. Ik ervaar dit als een manier om iets voor Lily* te kunnen blijven doen en haar te blijven gedenken, maar daarnaast is het voor mij ook een manier om iets terug te doen voor Met Lege Handen en al de andere lotgenoten.

Als ondervoorzitster van de vzw ben ik in eerste instantie jullie aanspreekpunt. E-mails komen bij mij terecht via info@metlegehanden.be en leden@metlegehanden.be.

Ilse

Ik ben Ilse. In 2009 werd ik voor de eerste keer mama.  Ons zoontje Noah* werd doodgeboren na een zwangerschap van 23 weken.
Na alle onderzoeken bleek dat bloedklonters de bloedtoevoer langs de placenta hadden geblokkeerd als gevolg van een stollingsafwijking, het anti-fosfolipidensyndroom.
2 jaar later, in 2011, mochten we eindelijk de vreugde ervaren van een gezond kindje. Lili werd geboren na een zwangerschap met bloedverdunners en nauwe opvolging.  In 2013 volgde onze derde spruit, Mika.
Binnen de vereniging ben ik helpdesk voor de website, organiseer ik mee jaarlijkse familiedag, begeleid ik praatgroepen en ben ik verantwoordelijk voor de kinderwerking tijdens de jaarlijkse viering.
Als je mailt naar webmaster@metlegehanden.be, kom je bij mij terecht.

Sanne

Mijn naam is Sanne. In juli 2015 werd ik na een zwangerschap van 24 weken onverwacht op vakantie in Frankrijk mama van Nolan*. Hij overleed 2 dagen later aan een hersenbloeding. Al heel snel vonden we onze weg naar de praatgroep van Met Lege Handen in Wijgmaal en de eerste jaren hebben we hieraan veel gehad.  Een kleine 3 jaar later werd ik opnieuw mama van een zoontje, Thorin. Met een actieve peuter in huis die zijn aandacht opeiste groeide bij mij het verlangen om meer uitdrukkelijk met Nolan bezig te zijn. Daarom meldde ik me aan als vrijwilliger bij Met Lege Handen. Binnen het kernteam van Met lege handen zal ik meewerken aan de praatgroepen en aan het vernieuwde Lichtpuntje.  Je kan me bereiken op lichtpuntje@metlegehanden.be